De kracht van het leven
 
zie haar daar met hele dure kleren
wow wat een mooie sjieke jas
met alles wat ze doet
loopt ze geen moment uit de pas

hier en daar knikt ze met
opgeheven hoofd naar elke lens
voor haar is ieder ander
maar een minderwaardig mens

kijk hem eens pronken
boven op dat voetstuk van geluk
hij had weer de hoofdprijs
zijn dag kan niet meer stuk

ik ben degene
die langs de kantlijn staat
met knokken en vechten
me door het leven heen slaat

af en toe de top wil halen
met het schrijven van een gedicht
en zo hoopt dat er iets van ontroering
komt te staan op iemands zijn gezicht

en dan kan ik ineens weer
helder denken en weet weer
wat de kracht van het leven is

dat het niet bepaald met wat we doen
of voor de buitenwereld willen zijn

maar hoe we opstaan
na een val ....
van verdriet en pijn